+- Delije (http://delije-caffe.net/mybb)
+-- Forum: Делије Кафе (http://delije-caffe.net/mybb/forumdisplay.php?fid=3)
+--- Forum: Пивница (http://delije-caffe.net/mybb/forumdisplay.php?fid=7)
+--- Thread: Сребреница (/showthread.php?tid=747)
Сребреница - херцеговац - 06-05-2005
Streljali i u parkovima
Du?an STOJAKOVI? 04.06.2005, 17:54:12
Od stalnog dopisnika
CENTAR javne bezbednosti Isto?no Sarajevo dopunio je prijave protiv 20 identifikovanih i pet delimi?no identifikovanih lica, zbog po?injenih zlo?i*na protiv civila i pripadnika JNA u Sarajevu. Re? je o osobama koje su u periodu od aprila do decembra 1992. godine po?inile zlo?ine nad sara*jevskim Srbima u Velikom parku u centru grada, naseljima Donji i Gornji Vele?i?i, Pofali?i, ali i prilikom napada na policijsku stanicu Novo Saraje*vo.
Tada su ubijene 74 osobe i silovane ?etiri ?ene od kojih je jedna malolet*na. CJB dopunio je i prijavu za zlo?in nad civilima u hotelu Kalin u Bugoj*nu. Na listama optu?enih, izme?u ostalih, nalaze se imena visokih vojnih i policijskih funkcionera - ministra odbrane Jerka Doke, Bakira Alispahi*?a, Jusufa Pu?ine, Dragana Viki?a i Hasana Efendi?a.
Prema re?ima portparola direktora policije Republike Srpske Radovana Peji?a, CJB Isto?no Sarajevo podneo je 23. maja ove godine prijave pro*tiv 13 identifikovanih ili delimi?no identifikovanih lica za ubijanje osam pri*padnika JNA 22. aprila 1992. godine u Sarajevu. Re? je o zlo?inu koji je dobio naziv "Transporter".
- Osmorica pripadnika JNA tog kobnog dana dovezla su se u vojnom transporteru do Doma policije u centru grada - ka?e Peji?. - U?li su u zgradu da telefoniraju. Tu su uhap?eni, a kasnije i streljani u Velikom parku u centru grada, izme?u ulica Tina Ujevi?a i D?id?ikovac. Tela nika*da nisu prona?ena, a vojnici se i danas vode kao nestali.
U Velikom parku streljani su Milivoje (Ilije) Lalovi? (41), ?or?e (Spase) Bjelica (22), Dragomir (Miladina) ?eri? (49), Vlajko (?or?a) Golubovi? (22), Nedeljko (Bo?idara) Vuji?i? (23), Zoran (Marinka) Markovi? (35), Mila*din (Jove) Vukmanovi? (35) i Stevan (Mirka) ?okanovi? (40).
U sarajevskim naseljima Pofali?i, Gornji i Donji Vele?i?i po?injeni su naj*ve?i zlo?ini nad srpskim civilima. Ta?an broj ni do danas nije utvr?en, a sumnja se da je samo u ovom delu grada ubijeno vi?e od 400 Srba. Za ove zlo?ine od ranije su podnesene krivi?ne prijave. A u petak je ceo slu*?aj dopunjen dokazima za nova 73 ubistva. Me?u ubijenima bilo je dece, ali i staraca u desetoj deceniji ?ivota. Detalji o ubijenima i zlo?incima ni*su obelodanjeni, kako je obrazlo?eno, zbog prakse tu?ila?tva.
CJB Banjaluka nedavno je dostavio nadle?nom tu?ila?tvu izve?taj o po?i*njenom ratnom zlo?inu protiv civilnog stanovni?tva, za koji se terete pri*padnici Armije BiH i Vojne policije Hrvatskog ve?a obrane, koji su bili sta*cionirani u hotelu "Kalin" u Bugojnu.
- ?est osoba osumnji?eno je da su u periodu od maja do avgusta 1992. godine u selu Poto?ani, kao i u zgradi Gimnazije i u podrumu hotela "Ka*lin" u Bugojnu, ubili devet i maltretirali Srbe - rekao je Peji?.
U selu Poto?ani tada su ubijeni Ljubomir (Ljube) ?avi?, ro?en 1910. go*dine, Drago (Nedeljka) ?avi?, ro?en 1933. godine, Jelena (Milana) ?a*vi?, ro?ena 1923. godine, Bosa (Alekse) ?avi?, ro?ena 1924. godine, Mi*lo? (Dragutina) ?avi?, ro?en 1933. godine, Mara (Dane) Lugonja, ro?ena 1936. godine, Radojka (Stanka) Prgomelja, ro?ena 1942. godine, Milen*ko Luki?, ro?en 1992. godine i Boro (Vidosava) ?avi?, ro?en 1938. godi*ne.
Pomenute dopune prijava predate su Tu?ila?tvu u Isto?nom Sarajevu, ko*je bi nakon istrage trebalo da podigne optu?nice protiv odgovornih za ova zlodela.
MASOVNE GROBNICE
NA podru?ju Sarajeva, prema podacima CJB Isto?no Sarajevo, otkrivena je 31 masovna grobnica sa posmrtnim ostacima srpskih ?rtava.
Сребреница - Kospicar - 06-05-2005
...наравно што није оправдање за убијање заробјеника, али ЖЕНЕ И ДИЈЕЦУ Срби нису убијали...
Srbi nisu, djaba ti pokazujem slike 20 masovnih grobnica, ali Bosnjaci jesu, djaba sto govoris samo o pojedinacnim slucajevima
ТАЈ ИЗВЈЕШТАЈ ЈЕ ДОНЕСЕН ПОД ПРИНУДОМ ПЕДИЈА ЕШДАУНА!!! Комисија није имала истраживачку слободу!!!
Zamisli sad ja kazem, u Sarajevu ubijeno 10 Srba, a to sto je neko rekao 3000 to su rekli pod prisilom, smijesno, samo ovo procitaj:
Prethodni izvještaj vlade Republike Srpske je izašao s brojem od 2 hiljade žrtava akcija vojske bosanskih Srba u Srebrenici, iako su iz masovnih grobnica do sada izvdjeni ostaci preko 6 hiljada ubijenih.
Da nije zalosno bilo bi smijesno.
Јесу ти"српски" извори, у пичку...Вјеруј ми да једино ко више мрзи Србе од Анте Павелића су фрикови из Времена и Б-92..
Ako Glas Srpske nije dovoljan, onda ne znam...
Totalno si nerealan, i mislim da nema svrhe daljeg diskutovanja, tebi je u glavi zapisano, da su Srbi nevini, da nisu ubijali, klali, silovali, samo su to radile 'balije'. Djaba ti slike dokazi, samo ces se vracati na te mudzahedine.
Samo cu ti za kraj postaviti 1 pitanje(odgovori sebi, ne moras ovdje):
Broj masovnih grobnica u rs gdje su stradali Bosnjaci, broj u fed. gdje su stradali Srbi.
Broj porusenih vjerskih objekata u rs(isl.) broj srpskih gdje su srusili(Bosnjaci)..
Broj poginule i ranjene djece, zena, civila.
Broj silovanih zena.
Broj protjeranih Bosnjaka iz rs i Srba iz fed.
I da ne navodim jos....
Mislim da ih ima sa obe strane, ali se razlikuju u drasticnom broju.
Sad je kljuc sigurno(od mene), ako nesto zelis da pitas pm.
Сребреница - херцеговац - 06-05-2005
Quote:Totalno si nerealan, i mislim da nema svrhe daljeg diskutovanja, tebi je u glavi zapisano, da su Srbi nevini, da nisu ubijali, klali, silovali, samo su to radile 'balije'. Djaba ti slike dokazi, samo ces se vracati na te mudzahedine.
То ти стално понављаш док ја све вријеме говорим како су вршени злочини на све стране...никада нисам тврдио да су Срби невини, али ти стално потежеш да сте ви ти који су невинашца у односу на све остале, а ваљда ће ови из Кг-а да поставе исјечке Орићевих клања...муџахедини нису били само странци и зато теби није мило да се говори о њима!!!
Сребреница је посљедица и само као таква се може посматрати... наравно што не оправдава оно што се десило!!!
Очигледно долазиш са предрасудом како свако од нас вришти од среће када гледа оне снимке, е па пријатељу није тако...
Ја тврдим да је све у дневно-политичке сврхе и да се Сребреница користи да би ми, Срби озтишли у лијепу пичку материну из које нема лаког повратка...
Понављам ако је Сребреница ГЕНОЦИД, онда је ГЕНОЦИД и Сарајево и сва мјеста око Сребренице гдје је затријет сваки траг да је Србин постојао...
Сребреница - херцеговац - 06-07-2005
Zasto se ni jedan snimljen, pa montiran video materijal ne moze smatrati
dokazom
SREBRENICA, LAZI I VIDEO TRAKE
Ivona Zivkovic
(tekst ce biti objavljen 8. juna 2005. u listu "Ogledalo"
http://www.srpskenovineogledalo.co.yu/ )
Tesko je danas naci nekog ko nije odgledao u bioskopu ili na televiziji bar
neko ubistavu - pistoljem, puskom, nozem, sekirom, bombom. Danasnja video
industrija prepuna je scena nasilja svake vrste. Vecinu ovakvih ubistava,
cak i kada su uradjena veoma veristicki sa fulminatima i potocima "krvi",
pojacana zvucnim efektima, kada se ljudska tela pred kamerama mrve, kosti
krckaju, a lobanja sa mozdaniom masom leti u parcicima, primamo sasvim
lezerno. Gledamo ih i na TV-u cesto u sa hranom u ustima.
Zasto nas ovakve scene nasilja ne zastrasuju, ne uzbudjuju, vec naprotiv,
rekalsiraju i zabavljaju? Jednostavno zato sto znamo da je sve to laz,
rezirana i montirana. To je igrani film, sa glumcima, pucanjem i ubijanjem.
Video snimak, protekle nedelje prikazan na svim srpskim televizijama, u kome
se sa ledja vidi grupa naoruzanih uniformisanih lica, u jednom nezanimljivom
ambijentu nekog proplanka, kako lezerno ispaljuje metke u ledja, takodje
lezernih maldica u civilu, bez krvi, emocija, kinestezije, naisla je na
zgrazanje i sok. Zasto? Zato sto je snimak istinit. Kako to znamo? Pa tako
sto su nam to pre prikazivanja na TV-u rekli. Rekli su nam da su to nasi
srpski vojnici, pripadnici specijalne jedinice "Skorpioni", koji su izveli
maloletne nenaoruzane civile iz Srebenice i streljali ih. Rekli su nam i da
su scene veoma jake , te da oni osteljivi to ne bi trebalo da gledaju. I
osteljivi se i bez gledanja prestrasise.
Ali, hajde da postavimo i ovakvo pitanje. Da li ste nekada pomislili
gledajuci scene nasilja u igranim americkim filmovima, da je od ogromnog
broja leseva neki mozda pravi? Da je neko mozda namerno ubijen, da bi se
efekat ubistva sto bolje docarao? Ne verujete da je to moguce? Naravno, neko
bi zaita morao da bude lud, pa da tako nesto ucini. Jer ubiti coveka
namerno, zarad efektnog snimka, potpuno je sumanuto. Cak i ako bi film sa
takvim snimkom doneo autoru stotine miliona dolara zarade? Dobro, mozda za
stotinak miliona dolara, ima smisla... Salim se, naravno.
Proglasiti, medjutim, reziran snimak ubistva, za autentican sasvim je
prihvatljivo. I to je verovatno ono sto su mnogi i pomislili gledajuci
snimak emitovan u Hagu i koji "dokazuje" ratni zlocin srpskih vojnika nad
civilima u Srebrenici. Sticajem okolnosti video je prikazan bas kada je
americki Kongres spremio rezoluciju kojom se svaka sumnja u postojanje
zlocina u Srebrenici mora odbaciti. Nesto kao Jevrejska antidifamacijska
liga, koja pazi ne bi li neko u svetu doveo Holokaust pod sumnju.
Ali, moze li video traka biti uopste dokaz za nesto? Ili kako da znamo da li
je neko na snimljenom materijalu zaista ubijen ili je stvar rezirana i
montirana? Vrlo jednostavno: SVE STO JE NA VIDEO TRACI SNIMLJENO, ONDA
MONTIRANO, UVEK JE LAZ. Cak i ako je snimak autentican. Zato sto je film sam
po sebi kao fenomen - laz, odnosno ILUZIJA.
Kada su braca Ogist i Luj Limijer krajem devetnaestog veka, u pariskom Gran
kafeu na Bulevaru de Kapisin, prikazali svoj kratki filmski zapis na kome je
prikazan voz kako ulazi u stanicu Siota, publika se u panicnom strahu
razbezala kako ne bi bila pregazena od zahuktale lokomotive koja je jurila u
pravcu kamere. Tada je pvi put otkrivena snaga filmske iluzije, a ovaj
fenomen proucavali su decenijama mnogi psiholozi, posebno gestaltisti, kao i
mnogi filmski teoreticari.
U cemu je fenomen pokretnih slika? Upravo u tome, sto filmska slika u sebi
ne sadrzi nikakav pokret. Filmski zapis (kinematografija) sastoji se samo od
staticnih fotografija. Izmedju svake fotografije na celuloidnoj traci nalazi
se crn prostor (tajlung). Kada se na traku poredjaju 24 slike sa 24 crna
prostora (tajlunga) i puste da prodju ispred gledaocevog oka u jednoj
sekundi, u mozgu se stvori privid pokreta. Razlog je jednostavan: svaka
slika koja preko mreznjace oka stize do mozga, vidi se jos nekoliko
trenutaka i kada vise nije pred ocima, ili kada oci zatvorimo. Ovaj fenomen
poznat je kao retinalna perzistencija. Tako se u jednoj sekundi nakon
prikazivanja svake slicice u crnom prostoru (tajlungu) "vidi" prethodno
vidjena slika, koja se onda nadoveze na sledecu i tako redom.
Ako svaka slicica ima jednu fazu nekog pokreta, mozak nadoknadjuje medjufaze
i vidjeno dobija kontinuitet, odnosno registruje se kao pokret- "muvi".
Ali, sta ako pojedinacne slicice nemaju slicnosti? Mozak onda to nece moci
po nekom poznatom principu da poveze i videcemo samo brljotinu.
Drugim recima, da bi se nesto prepoznalo, mora se o tome vec imati neka
postojeca informacija koja ce sluziti kao kod za desifrovanje. Zato je vazno
onome sto se prikazuje u neprekinutom sledu od 24 slicice dati taj
prepoznatljiv kod. Da bi se i sadrzina, ovako vastacki napravljenog pokreta
identifikovala, ovaj neprekinut sled slicica mora trajati bar tri sekunde,
kod jednostavnih sadrzaja. Na primer, krupnog plana lica. Ako je sadrzaj
slozeniji sled slicica mora trajati duze. Taj neprekinut niz slicica koji
kamera belezi, a projektor prikazuje, zove se kadar.
Ako danas gledamo reklamu za koka -kolu, na primer, njen zasitni znak sa
karakteristicnim slovima moze se sasvim dobro uociti i u jednoj sekundi, jer
nam je svima poznat. Za neko novo ime i novi znak treba vise vremena. U
svakoj sekundi filma su 24 staticne slicice (kvadrata), a na video traci 25
elektronski ispisane slike (frejmova). Nazovimo ovaj kvadrat (ili frejm)
"filmskim atomom", a svaki kadar "filmskim molekulom".
Sta se zatim dogadja kada "filmski molekuli" tj. kadrovi pocinju da se
spajaju u slozenija "filmska tkiva"? Stvara se novi efekat poznat kao fi -
fenomen. U zavisnosti od sadrzaja dva kadra koji se spajaju, fenomen se
pojavljuje kao fi tranformacija, sudar ili skok. Ma kakav bio ovaj spoj
(rez), on stvara jos jedan potpuno novi efekat i novi vizuelni sadrzaj.
Fi -fenomen upravo pociva na tome sto se taj novi sadrzaj ne nalazi ni u
jednom od dva spojena kadra.
Tako smo od dve vrednosti A i B, koje smo spojili, dobili vrednost C. Ako
su A i B vec bili iluzija, onda se C moze nazvati superiluzijom.
Ta superiluzija je zapravo tkivo filma ili bice filma. Vestina stvaranja fi-
fenomena, odnosno njihova upotreba, cini filmski jezik i naziva se montaza.
Montazom kadrova dobija se specificna retorika sedme umetnosti.
Montaza se izucava u svim filmskim skolama kao poseban predmet. I kod nas
postoji vec 30 godina katedra za filmsku i TV montazu na Fakultetu dramskih
umetnosti u Beogradu.
Televizija je u potpunosti preuzela jezik filma, a razvila je i svoj poseban
jezik, pa je mnogi odavno nazivaju osmom umetnoscu.
Film je tako sacinjen od velikog broja snimljenih kadrova koji se u montazi
spajaju proizvodeci svaki put neku novu vrednost C. Kada se kadrovi spajaju
tako da u svakom identifikujemo isti prostor, tako povezan niz se zove
scena. Spajanjem vise scena, koje mozemo da povezemo po nekoj slicnosti, na
primer vremenu u kome se odigravaju, prici, istom liku koji se pojavljuje
itd., naziva se sekvenca.
Ukoliko se citava sekvenca snimi u jednom kadru, dakle, bez iskljucivanja
kamere, onda imamo kadar sekvencu. On moze obuhvatiti i vise scena. Primer
za to je cuveni Hickokov film "Konopac" snimljen u samo deset dugih kadrova.
Kada je 1919. godine ruski filmski teoreticar Lev Kulesov imenovan za sefa
Moskovskog filmskog studija, u postrevolucionarnom periodu, odmah je poceo
sa eksperimentima u kojima je koristio ove fi- fenomene. Lenjin je, poznato
je, odmah uocio koliko film moze imati mocan propagandni ucinak. Bas kao sto
je to kasnije koristio i Hitler, preko svoje rediteljke Leni Rifenstal itd.
Od tada svaka filmska skola pocinje sa teorijom "Mazukinov esksperiment".
Naime, Kulesov je tada snimio krupni plan (lice) poznatog glumca Ivana
Mazukina u jednom kadru. Kadar je onda presekao na tri dela, a izmedju
umontirao sledece kadrove: cinije sa supom, deteta koje se smeje i mrtve
zene. Kada se citav montazni sled pogleda, na Mazukinovom licu, koje
zapravo nije menjalo svoj izraz, gledaoci su "procitali" sasvim razlicite
emocije, u zavisnosti sa kojim kadrom je njegov krupni plan bio spojen. Kod
mrtve zene je uocena tuga, kod nasmejanog deteta radost, a tanjir sa supom
je pokazao izvesnu zelju.
Tako je slikovno okruzenje u koje je lik stavljen dao njegovom licu emociju,
odnosno iluziju emocije koju su gledaoci kao takvu doziveli. Bila je to, u
stvari, projekcija sopstvene emocije koju je svaki gladalac razvio
posmatranjem prikazanih kadrova (supe, mrtvaca i veselog detata). Naravno,
vazno je napomenuti da su svi gledaoci bili iz istog kulturnog podneblja, a
to znaci da su jeli iz tanjira, decu dozivljavali kao radost, a smrt kao
tugu.
Sledeci eksperiment Kulesov je napravio tako sto je umontirao sledece
kadrove: covek stoji pored Puskinovog spomenika u Moskvi; zena nervozno
koraca; deo ograde snimljen ispred Bele Kuce u Vasingtonu; jedno stepeniste.
Svi ovi kadrovi snimljeni su na sasvim razlicitim lokacijama u raznim
gradovima, u sasvim razlicito vreme, ali po dnevnom svetlu.
Kada je ovako umontiranu sekvencu pustio gledaocima, svi su desifrovali da
su muskarac i zena par, koji se nalazi u istom prostoru, u blizini
stepenista ispred Puskinovog spomenika koji je ogradjen ogradom Bele Kuce.
To je otkrilo da kod gledalaca preovladjuje tendencija stvaranja
kontinuiteta koji se tako formira u fiktivnom prostoru, sa iluzijom
jedinstvenog prostora i vremena.
Ukratko: ono sto ne postoji na filmskoj ili video traci cak ni kao pokret,
ni kao prostor, postoji u mozgu - i kao prostor, i kao vreme, i prica, i
lik, i emocija. Kako sve to cini zivot, tako je film dozivljaj koji bukvalno
osecamo kao stvarnost, kao sam zivot.
Cuvena Spilbegrova vestacka naprava u obliku ajkule, zastrasivala je milione
gladalaca sirom sveta, cak i u scenama kada se nije videla, vec je kamera
pokazivala samo povrsinu mora. Ali, svi smo znali, cak osecali, da je ona
tu, samo sto ne izroni. I taj jedan kadar je u sistemu datih kodova vec bio
dovoljan "okidac" za strah.
Brodolom Titanika, u trocasovnom filmu, upravo je iluzija pomocu koje smo
"stvarno" doziveli tu katastrofu. Oni koji su prvo gladali film pa onda
citali Pasternakov roman, Doktor Zivago je imao lik glumca Omara Sarifa.
Serijal americkih "vestern filmova" iz pedesetih godina proslog veka, u
reziji Dzona Forda sa neustrasivim Dzonom Vejnom, trajno je dao romantican
pecat istoriji naseljavanja belog coveka na tlo Amerike. Kada je tu istu
temu na sasvim drugi nacin obradio reditelj Majkl Cimino, osamdesetih godina
poslog veka u filmu "Vrata raja" pokazujuci bele doseljenike kao kriminalce
koji su izvrsili genocid nad domacim indijanskim stanovistvom, holivudski
cenzori su ga skratili sa cetiri na dva sata, a Ciminova rediteljska
karijera je trajno zapecacena. SAD nisu nastale na genocidu, zaboga(!)
To govori koliko film sa istinom i stvarnoscu nema nikakve veze, osim sto na
nju lici. Montaza je njegov jezik, a cilj montaze je da proizvede efekat C,
sadrzaj koji ne postoji, odnosno laz. Laz je imanentna tkivu filma i ako nje
nema, nema ni filma, pokreta, muvija.
Pored montaze slike, film koristi i montazu zvuka, gde se zvuk, takodje,
razlaze na filmske "molekule" i "atome", odnosno na zvucne kadrove, kvadrate
(frejmove). Tako se , na primer, slovo "S" nalazi zapisano na 6 do 10 (ili
vise) frejmova (u zavisnosti kako ga brzo lik na snimku izgovori). U montazi
se barata sa svakim kvadratom (frejmom), pa se svako "S" moze zameniti sa S.
Tako lik moze sa ekrana da se cuje kako "vrska", iako zapravo govori
normalno. Mogu se u usta stavljati druge reci, a na slikovni kadar, u kome
se vidi pistolj ili puska na kojoj se povlaci oroz, podvuce se zvuk pucnja
koji traje takodje 6 do 10 frejmova (kvadrata).
Digitalna tehnika snimanja sve vrednosti na slici i u tonu prebacuje u
velicine binarnih brojeva. Time se u jezik montaze kadrova uselila montaza
unutar samog kadra. Tako se umesto snimka stola na kome se nalaze casa i
flasa, moze umontirati flasa sa drugom casom. Umesto slike na kojoj se vidi
grupa vojnika postrojena u filmskom studiju ispred plavog platna, moze se
dobiti u pozadini sumark ili sled kuca iz Srebrenice. Tehnika danas moze
sve.
Gde se odigravaju Lukasovi "Ratovi zvezda"? U kom prostoru? U kom vremenu?
Medjuodnos svih filmskih elementa - sadrzaj kadra, fotografija, gluma, prica
sa zapletom, zvuk, itd., cine jedinstven kontrapunkt koji dalje izaziva
lavinu raznih asocijacija kod svakog gledaoca ponaosob, u zavisnosti od
njegovog obrazovanja, kulture, vere, psiholoske (ne)stabilnosti itd.
U svakom video zapisu, svaki covek opaza prvo ono sto mu je na neki nacin
blisko. Ako se na snimku bez posebne radnje ravnomerno rasporede sledeci
staticni elementi: ceta vojnika sa automaskim puskama, teretni kamion, jedan
pop, luksuzni automobil, camac, dva lovacka psa, bujno rastinje sa puno
cveca, nekoliko ovaca i kokosaka, kao i jedno dete, prvo sto ce primetiti
jedan profesionalni botanicar je rastinje. Pop ce uociti svog kolegu, a
seoski domacin ovce i kokoske. Kinolog ce identifikovati pse, ribolovac
camac, majka dete itd.
Ukoliko se pre prikazivanja ovog snimka gledaocima stavi do znanja da ce
vojnici pobiti ovce u camcu, svi ce prvo to uociti. Dakle, sasvim
jednostavan princip. Ako se setimo recenog na pocetku, da se u vezivanju
svake pojedinacne slicice mora naci kod prepoznavaja, to vazi za sve ostale
nivoe povezivanja filmskog tkiva. REZIJA JE ZAPRAVO VESTINA STVARANJA KODOVA
I POTKODOVA ZA CITANJE MONTIRANIH KADROVA.
Odlicnu teoriju montaznog prostora u filmu, sa svim sistemima kodova i
potkodova za povezivanje i desifrovanje postavio je i nas profesor teorije
filma, dr Dusan Stojanovic.
Na svakom video snimku profesionalni filmski snimatelj ce uociti odakle
dolazi izvor svetla i gde je postavljena kamera, da li je staticna ili
pokretna; montazer ce uociti koliko je kadrova umontirano i kako se vezuju;
reditelj ce se koncentrisati na izraze lica, odnos medju likovima i
desavanja u kadru.
Tako je, upravo objavljeni video dokaz navodnog streljanja "muslimanskih
civila u Srebrenici", za autora ovog teksta, diplomiranog montazera i
reditelja, samo jedan niz kadrova: kadar uniformisanih vojnika sa oruzjem
kako sa dosadom nesto cekaju pored puta; kadar u kome ljudi u civilu, njih
desetak, leze na zemlji sa vezanim rukama na ledjima, dok se oko njih setaju
naoruzana lica u slicnim uniformama; kadar u kome se krupnije vide dva
uniformisana lica bez radnje; kadar u kome se kamionom voze civili vezanih
ruku; kadar snimljen u jakom kontra svetlu spreda, u kome ljudi u civilu idu
preko neke poljane dok su oko njih naoruzana uniformisana lica; kadar u kome
slicna grupa ide snjimljena sa ledja u nepoznatom pravcu kroz neki sumarak;
kadar gde se vidi da uniformisana lica premestaju jedno bezivotno telo;
kadar gde druga dva bezivotna tela leze u travi, a lica u uniformama se
krecu pored njih; kadar u kome se vide civili vezanih ruku kako stoje
okrenuti ledjima i u njih su uperene puske uniformisanih kojima se ne vide
lica; kadar u kome se cuje pucanje puske, a nakon nekoliko ispaljenih hitaca
jedan, pa drugi civil padaju na zemlju... Svi kadrovi, osim dva gde se vide
krupnije dva uniformisana lica bez radnje, snimljeni su u sirokom planu, sto
znaci da se lica jako tesko uocavaju.
Ako bi neki student rezije imao kao ispitnu vezbu: "Dokumentarni zapis
streljanja civila u ratu", i pojavio se sa prikazanim umontiranim
materijalom, mogle bi se odmah uociti sledece dramske nelogicnosti, odnosno
lose dati kodovi:
Prostor je vizuelno neobradjen i zbrkan, bas kao i radnja.
Ako se snima krisom, da bi se snimku dao dokumentarni ton, ne sme se videti
da akteri na gledaju u kameru i to prilicno nezainteresovano. Iz snimka se
upravo vidi da su svi svesni da se snimaju. Onaj ko se sprema da pred
kamerom izvrisi zlocin, mora biti tezak sadista, pa ce se truditi da se u
svom sadistickom cinu jos vise istakne, pokazajuci i svoje lice i lice svoje
zrtve upravo se unoseci u objektiv kamere. Recimo slike mucenja zatvorenika
iz "Abu Graiba" imaju upravo ovaj izraz. Proracunat psihopata, bez super
ega, a nameran da izvrsi zlocin, nece to uciniti pokazujuci se pred kamerom.
Civili koji prisustvuju streljanju svojih drugova gledaju to bez ikakve
emocije. Onda, isto tako, sa praznim izrazom lica, sklanjaju leseve. Zatim
sasvim mirno stoje i cekaju sopstveno streljanje.
Kadar u kome se vrsi streljanje sadrzi zvucno opaljenje puske koje se cuje
tri puta pre nego sto telo u civilu, u cija se ledja puca iz neposredne
blizine, reaguje. Umesto da pogodjeni mecima reaguje jakim trzajima, on
uspeva da se na nogama mirno odrzi sa dva metka u ledjima. Tek nakon treceg
metka telo, bez trzaja, pada u travu i to veoma blago, prosto se
srozavajuci, sto vise prilici padu pijanca, itd. Krvi nema nigde.
Dakle, ako bi ovakva scena bila rad profesionalog reditelja dokumentarnog
filma, ocena bi bila da reditelj scenu nije postavio dovoljno zivopisno i
psiholoski logicno(!)
U citavoj sekvenci nema ljudske drame, straha za zivot osudjenika, ni sa
jednog lica ne zraci nikakva emocija, nema kinestezije, a radi se o
trenucima gde se prekracuje zivot, gde se emotivna tenzija mora javiti na
obe strane.
Prosto receno, ubistava kojih smo se nagledali na televiziji i u bioskopu
mnogo su zivopisnija, surovija i dramaticnija nego sled kadrova prikazan na
video snimku koji je proglasen autenticnim ubistvom.
SNAGA OVOG VIDEO ZAPISA SAMO JE U MEDIJSKOJ NAJAVI KOJA USMERAVA GLEDAOCE
KAKO DA POVEZANOST KADROVA DESIFRUJU.
Najzad, nije bitno ni ko je ovo snimao ni montirao, ni sta je autenticno, a
sta nije. Bitno je da DOKAZ KOJI IDE NA SUD, NE SME NIKO DA TAKNE NAKON
ZLOCINA. U protivnom, nije vise validan. S obzirom da je ovaj snimak
naknadno montiran, on nema nikakvo pravno znacenje, cak i kada se u pojedinm
kadrovima vide mozda pravi lesevi.
Zasto je ovaj sled umontiranih kadrova bez ikakvog smisla, osim onog koji mu
imputira tuzilac Haskog tribnunala, prihvacen od drzavnog vrha Srbije kao
validan dokaz zlocina?
Odgovor je samo jedan: samo ZATO STO JE TO VOLJA TRENUTNOG DRZAVNOG VRHA
SRBIJE.
Сребреница - Kospicar - 06-08-2005
Izvini ali ako je ovo tvoje misljenje..ti si bolestan.. i svi oni koji izmisljaju ovako nesto. Predlazem podhitno lijecenje kakvo u odgovarajucoj ustanovi.
Сребреница - Sokol - 06-08-2005
Quote:te mudzahedine
Koji su bili u sklopu armije bih zar ne? I pod komandom alije?
Nego Kospicar jel znas za mobilnu minobacacku jedinicu koja je bila u sarajevu? Koja se popela na bolnicu i tukla nase polozaje da bi nasi kasnije vratili i sta je bilo u novinama? "Srbi bombardovali bolnicu" a nisu rekli kako se pre ta jedinica gore popela i provocirala.
I vi ste silovali i ostala sranja tako nemoj samo da nas okrivljujes.
Ne podrzavam nikakvog zlocina al budi realan...
Pozdrav
Сребреница - Nedostizni - 06-08-2005
Ma ovaj snimak je totalno sumnjiv.
Milosevic na sudjenju zadaje udarac NAJSU laznom tuziocu tako što uspoređuje datume montiranih snimaka ubijeni su zarobljeni niko nezna koji i gde su zarobljeni.
BOCA znak na transporteru su znakovi republike KRAINE,ima tu još laži koje su montirane.
Milosevic je malopre u Hagu prikazivanjem delova famozne trake koje je tuzilastvo preskocilo kao i preyentovanjem intervjua koji je sam Medic dao poznatom domaćem izdajniku, haskom svedoku, Anastasijevicu potpuno razneo tvrdnje Najsa i domaćih prostitutki da su „Skorpioni” imali bilo kakve veze sa Srbijom i MUP Srbije.
Milosevic je i u lancima sposoban da uradi vise za Srbiju nego cela domaća garnitura politickih kepeca.
ljudi jel ste čuli onong magarca naisa, sve ove snjimke dobijo je od osobe koja je jedan veliki deo i snjimala, eeeeee moja srbijo sve sami izdajnici, umesto da branimo coveka da dokaze koje kriv mi srbiju jopet bacamo blatem a nasi politicari sve priznaju i ako ništa nije tačno. dokle bre dokle?
Сребреница - Nedostizni - 06-08-2005
Nego ovi iz Haga odlucili izgleda osloboditi i ono malo zlocinaca koji su optuzeni za ubijanje srpskog zivlja.
HARADINAJ I ORIC NA SLOBODI!
Двојицу најуспешнијих исламских крволока тј. истребљивача Карла пушта на слободу.
Харадинају, чак дозвољавају да се као фактор стабилности на Космету врати у политику до окончања процеса тј. никада.
Генерала Орића ослобађају услед недостатка доказа!!!
Какво је ово изругивање србској несрећи?
Ајд што смо на коленима - окупирани, разваљени, без државе, војске, химне, имена, граница; ал што пишају по нама?
Питам се ко ће од СЦГ политичара на дочек у Сарајево, а ко у Приштину?!
Ћопави Бравар нас је одмалена учио да нас ништа не сме изненадити.
Знао је Шепо, знао, каква нам се каша кува!
Покој ти душа Србијо!
Ja sam shvatio da su kao odbili zahtev za oslobadjanje Orica?
(koji uzgred budi receno nije ni optuzen za ubijanje onolikih Srba oko Srebrenice - toliko o onima koji nas ubeđuju da će se i za srpske žrtve naći pravda u tom Hagu, već samo za maltretiranje desetak srpskih zarobljenika od kojih su valjda troje preminuli)
To je scenario Artukovic: optuzice ga za zločine koje nije pocinio i sud „neće imati izbora” nego da ga oslobodi. Time će svi međunarodni vuci biti siti a srpske ovce na broju
Сребреница - херцеговац - 06-08-2005
PRILOZI ZA HISTORIOGRAFIJU SREBRENICKE TRAGEDIJE
Pise Emil VLAJKI
----------------------------------------------------------------
Napomena: Srbi su cudni ljudi. Nekoga tko pokusava kao ja da se bori protiv
demonizacije tog naroda ( a konkretno i najvecim dijelom) povodom teksta
"Srebrenica kao metafora", oni nazivaju, ubacenim hrvatskim provokatorom,
Zidovom, piskaralom, neznalicom, psuju mu sve po rodu i sl.).
Ali to, recimo, nije vazno. Mnogo je znacajnije sto se nije nasao ni jedan
srpski intelektualac koji bi na sinteticki, znanstven, objektivan, lisen
suvisnih emocija, nacin jasno dao osnovne odrednice o srebrenickom slucaju.
Pored toga, Tadic i ostali vlastodrsci koji se igraju novokomponiranih
srbo-cetnika, direktno ucestvuju, pod americkom komandom, u demonizaciji
vlastitog naroda.Oni imaju obilje arhivskog materijala kojeg bi mogli
iznijeti na srpskim medijima, gdje bi se Srebrenica vidjela u potpuno
drugacijem svjetlu, ALI TO NE ZELE DA URADE (nisu za to placeni).
Sto onda preostaje jednom "ubacenom Hrvatu", "Zidovu" i "piskaralu", nego da
svoje skromno znanje loseg znanstvenika stavi u sluzbi naroda ciji ga
najveci dio kudi, vrijedja i namjerno ignorira. Mora da sam zbog ovakvog
ponasanja, ipak, teski mazohista.
Evo i jedna od tipicnih srpskih reakcija na moj tekst
Gospodine Vlajki,
Procitavsi vas monstruozan tekst na internet sajtu ``Srpska dijspora``,
morao sam vam napisati kratku poruku jer mi to nalaze ljudskost i humanost.
Nije kriv NATO, niti bilo ko sa zapada zbog unistavanja duhovnosti srpskog
naroda, vec upravo ljudi poput vas koji pune nase sugradjane idejama kako
nigde nikad niko od Srba nije pocinio nikakav genocid i kako su to samo
preuvelicavanja ili kako vi to nazivate ``metafora``.
Slike koje smo bili u prilici videti Vi, ja a i citav svet pre nekoliko dana
na televiziji nisu delovale kao ``metafora``, vec kao surova realnost
jednog Staljinistickog Srbijanskog rezima Slobodana Milosevica. Ne treba
normalan covek da ceka vekovima da bi saznao pravu istinu o ratu u bivsoj
Jugoslaviji i da bi razlikovao realnost od metafore, dovoljno mu je samo
videti njegove ucesnike okorele bezdusne krvnike i kriminalce kao sto su
Skorpioni i bajne garde neumornih ubica i pljackasa. Ne treba normalnom
coveku da ceka istoricare koji ce jednom za svagda odrediti pobednike i
porazene, pravednike i zlocince, dovoljno je bilo izaci na demonstracije u
srce Beograda devedesetih godina i osetiti taj krvnicki odnos policije i
vojske prema svom sopstvenom narodu. Kada to osetite na svojoj kozi onda
mozete lako anticipirati kakav odnos ta ista policija i vojska moze imati
prema drugim ``mrskim`` narodima ako tako prema svome postupa.
Gospodine Vlajki, nas narod ce povratiti duhovnost i samopostovanje samo
onda kada pogleda istini, a ne metafori u oci, u protivnom fasizam i jedna
potpuna duhovna devastacija nase drzave je neizbezna.
Srbin (belgradekafica@yahoo.com)
----------------------------------------------------------------------------
-----------------------
UVOD
Na podrucju Srebrenice (100 km uokolo), pronadeno je oko 3000
(ostataka) tijela. Tvrdi se, da je vecina ostataka identificirana kao
Muslimani zahvaljujuci DNK analizama. U tocnost analiza, vjerovatno, ne
treba sumnjati i izvjesno je da identificirana tijela jesu muslimanska.
Medjutim, poznavajuci efikasnost americkih manipulacija, postoji izvjestan
stupanj probabiliteta da su identificirani ostaci pokupljeni sa razlicitih
bojista u BiH i prikazani kao srebrenicke zrtve. Karakteristicno je to, da
zapadna propaganda kada govori o « srebrenickom masakru », uopce ne spominje
poginule Srbe !!! A oni su i u Srebrenici i oko Srebrenice zasigurno ginuli.
Dakle, ako se izuzmu najnoviji rezultati DNK analiza, za oko dvije hiljade
ostataka ljudskih tijela se ne zna ni koje su nacionalnosti, ni kad su umrla
i/ili ubijena, ni pod kojim uvjetima se to desilo. Kad se ovo kaze, ne treba
zaboraviti da su:
-prema kazivanjima holandskih vojnika i nekih zapadnih autora, Oriceve bande
pobile na podrucju Srebrenice velik broj (barem 1.500) srpskih civila, te da
su se borbe vodile vise od tri godine.
-Isto tako, nakon (vjerovatno namjerne) predaje Srebrenice Srbima od strane
vrhovnog muslimanskog rukovodstva (juli 1995.), sasvim je sigurno bilo
odmazde od strane lokalnih srpskih boraca cije su kuce i porodice bile
spaljene i pobijene.
-Jedan dio muslimanskih boraca je stradao u proboju jer se nije htio
predati. Bilo je zaizviesno i individualno pocinjenih zlocina nad
zarobljenim Muslimanima.
-Ali nema ni izdaleka sigurnih materijalnih cinjenica (ako nista drugo,
barem sto se pronadjenih tijela tice) na osnovu kojih bi se moglo reci da su
srpske snage planski pobile 6.000 do 12.000,zarobljenih Muslimana, muskaraca
i djecaka.
Srebrenica je, vrIo uspjesno izvedenom zapadnorn propagandom, postala mit o
"srpskoj bestijalnosti". Ali kada prodje vrijeme, te tolerancija i nauka
zamijene mrznju i s1jepilo, Srebrenica ée postati simbol stradanja Muslimana
i Srba, zrtava istog onog Z«pada koji u ovom casu provodi nesmiljenu
kolonijalnu eksploataciju BiH i nastavlja dijeliti njene narode.
Americki politicki (propagandni) marketing
"Zaboravili smo da pitamo i da saznamo sto se desilo sa Srbima, koji su
predstavljali 30% srebrenicke populacije. Kada je poceo rat (u aprilu 1992.
- E.V.), oni su bili istjerani iz svojih kuca sa prtljagorn u rukama i dok
su tako u kolonama odlazili, Muslimani su mucki gadali muskarce, zene i
djecu koji su bjezali."
(Pismo G.R.Thornton-a, britanskog prevodioca u Bosni, casopisu 'Time' od 23.
juna 1993.)
Slucaj "Srebrenickog masakra" je jedna od najuspjesnijih SAD-NATO
propagandnih akcija tokom rata u Bosni (1992-1995). Navodno, nakon pada ovog
grada u srpske ruke (11. juli 1995.), 6.000 do 12.000 Muslimana (momaka i
muskaraca) bilo je "hladnokrvno pogubljeno" od strane srpskih vojnika pod
komandom generala Ratka Mladica.
Vjerovatno je da neke muslimanske jedinice nisu htjele da se predaju,
pokusale su proboj i/ili pruzile su otpor Srbima i pritom izginule.
Vjerovatno su srpski vojnici ubili kriminalce koji su prethodno poubijali
vise od tisucu civila oko Srebrenice. Vjerovatno je bilo i individualnih.
zlocina nad zarobljenicima. Ali nema nikakvog solidnog dokaza o sistematskom
ubijanju nekoliko tisuca muslimanskih djecaka i muskaraca. Unatoc tome,
slijedece su stvari sigurne, i sve se ticu nesrecne sudbine Srba:
1. Prije pada Srebrenice, srpska populacija u podrucju koje okruzuje ovaj
grad bila je masakrirana od strane muslimanskih trupa, ali je "medjunarodna
zajednica" bila slijepa i gluha za ove zlocine.
Na primjer, prema pukovniku Thomas Karremans-u, komandantu holandskog
bataljona koji se tamo nalazio, "bosanski Muslimani spalili su nekih 200
okolnih srpskih sela ... Bilo je, kako je rekao, vrlo tesko razaznati 'tko
su tamo bili dobri a tko losi momci».1
2. Propaganda o "masakru u Srebrenici" zapocela je nesto prije hrvatskog
osvajanja Krajine (avgust 1995.) prouzrokujuéi hiljade srpskih zrtava i
stotine hiljada izbjeglica. Na primjer:
Izvjestaj posmatracke misije UN optuzuje Hrvatsku za namjerne neprijateljske
operacije karakterizirane ubijanjem, spaljivanjem kuca i pljackanjem
imovine preostalih Srba i sprijecavanjem onih koju su pobjegli u toku
Operacije Oluja da se vrate u to podrucje."2
"Izvjestaj Evropske Zajednice iznosi: 'Dokazi zlocina, u prosjeku sest
1eseva dnevno, nasavljaju da izranjaju...
Srpska zemljista nastavljaju da budu spaljivana i pljackana'."3
"Uhvacene izbjeglice bile su masakrirane konstantnom tucom hrvatske i
muslimanske artiljerije. Blizu 1.700 izbjeglica jednostavno je nestalo. Dok
su hrvatske i muslimanske trupe palile srpska sela, predsjednik Clinton je
izrazio svoje razumijevanje za invaziju..."4
-U svjetlu ovih cinjenica, srebrenicki uzas, pretvoren u medijski dogadaj,
je najverojatnije vezan i uz hrvatsku invaziju na Krajinu:
-Tvrdi se, ali svjedocenja u Hagu to nisu uspjela dokazati, da je Milosevic
obecao "medjunarodnoj zajednici" da ce uskratiti pomoc krajinskim Srbima
(vjerojatno u zamjenu za obustavljanje embarga prema Jugoslaviji). Uz to,
Milosevic je vec bio prekinuo svu ekonomsku i vojnu pomoc Republici
Srpskoj;
Nazalost, Milosevicevi mediokriteti su znatno doprinjeli mitu srebrenickog
masakra. Tako je njegov ministar informacija sazvao pocetkom 2000. godine
konferenciju za stampu na kojoj je ustvrdio da je srebrenickog masakra
bilo!!! Da je mucki pobijeno oko 1500 Muslimana, ali od strane francuske
spijunske organizacije "PAUK", te da su u tom masakru ucestvovali i vrbovani
Srbi!!!
- Stvaranje srebrenickog mita je bila delikatna propagandna operacija.
Clinton je zatrazio od Izetbegovica da napusti Srebrenicu. Neki
muslimanski branioci Srebrenice su izjavili da je Izetbegovic naredio
Oricu i muslimanskim trupama da napuste grad. Orié i nekih 4.000-5.000
muslimanskih vojnika poslusalo je i napustilo Srebrenicu (pogledati donji
tekst).
- Poslijednji elemenat navodnog masakra u Srebrenici je takoder morao biti
izveden delikatno. Naime, Srebrenica je proglasena enklavom pod
medunarodnom zastitom. Srbi nisu mogli nikako uci u Srebrenicu jer bi
riskirali neposredan napad NATO-a. Kako onda predati Srebrenicu Srbima, a ne
bombardirati ih?
Americki mozgovi su pronasli rijesenje. Cetiri stotine holandskih vojnika,
pripadnika mirovnih snaga UN-a, ostavljeno je u Srebrenici. Tako, eto, nije
bilo moguce bombardirati Srbe, jer bi to dovelo u opasnost holandske
vojnike!!!
Ovo je najvjerovatniji scenario za "masakr u Srebrenici", izvjesno jedne od
najkompleksnijih manipulacija izvednih tokorn rata u BiH. Ako je to tocno, u
pripremi su ueestvovali Clinton, lzetbegovié, Milosevic (???), Tudman, UN,
zapadne tajne sluzbe, gomila diplomata, i to je rezultiralo zrtvovanjern
Srebrenice i mnogih muslimanskih boraca, kao i hiljadama novih
(muslimanskih) izbjeglica.
-Medijsko insistiranje na Srebrenici je takodjer bila jedno od opravdanja
NATO napada na Republiku Srpsku u septembru 1995.
- "Masakr u Srebrenici" je postao simbol navodnog zlocinackog dielovanja
Srba i kao takav je bio konstatno upotrebljavan za dalje SAD napade na ovaj
narod.
Zivi ili mrtvi, Srbima nije dopusteno da budu zrtve
(ili: "dostojne i nedostojne zrtve"
. Chomsky, Herman)
Do 1995. vise stotina srpskih sela oko Srebrenice bilo je na padnuto od
Muslimana. 1.500 ljudi koji nisu pobjegli bili su ubijeni a srpske kuée su
spaljene. U tom casu, muslimanski komandant bio je Naser Oric, koji je tek
nedavno bio optuzen za ratne zlocine (uzgred receno, sa sramotno blagom
optuznicom). Njemu se jos uvijek ne sudi kako javno mnijenje na Zapadu ne bi
povezalo njegove zlocine sa srpskim «srebrenickim masakrom» nad Muslimanima.
"Bill Schiller, izvjestac Toronto Star-a, pisao je 16. jula 1995. o jednom
intervjuu sa Oricem i video traci koju je ovaj pokazao, na kojem on lieno
drzi u ruci odsjecene glave njegovih srpskih zrtava.
Schiller je nazvao ovaj isjecak 'Najveci hitovi Nasera Orica'. Schiller je
napisao: 'Uhvatili smo ih u zamku', rekao je Oric kada se poprilican broj
pobijenih Srba pojavio na ekranu. Slijedeéa grupa leseva bila je dokrajcena
eksplozivom: 'Poslali smo ih na mjesec,'hvalio se Oric. Kada se pojavila
scena opustogenog i metcima izresetanog grada u kojem nije bilo vidljivih
leseva, Orié je pozurio da izjavi: 'Tu smo ubili 114 Srba'."5
Cak je i americki State Department primjetio neke od ovih zlocina:
"14. decembar: Bosanske muslimanske mage iz Srebrenice ubile su najmanje 60
Srba, uglavnom civila, u selima blizu bosanskog grada Bratunca, prema
rijecima nekih stanovnika tog grada. Kao rezultat neprijateljstava, do 5.000
ljudi - uglavnom zene, djeca, stariji i ranjeni -prebjegli su preko rijeke
Drine u Ljuboviju iz bosanskih sela Bjelovac, Sikiric, Voljevica, Jugovici i
Loznicka Rijeka."6
Postoji i drugi, mnogo pohvalniji opis navodnog "heroja" Nasera Orica i
njegovih djela:
"Ljudi u Srebrenici su shvatili (1995., -E.V.) da su oni poseban slucaj, da
su godine masakra i odmazde znacile da ne mogu ocekivati nikakvu milost
nakon nebroienih napada koje je izveo neustrasivi komandant Naser Orié na
obliznja srpska sela, napada u kojima su izgladnjele izbjeglice iz
Srebrenice navaljivale na srpske polozaje, ispraznivsi svu hranu iz kuca
prije nego sto bi ih spalili...
Treba podsjetiti i na Oriceve napade na srpska sela i gradove: njegov
ubilacki napad na Podravinu, na primjer, tokom kojeg su njegovi torbari,
omrsavjele muslimanske izbjeglice iz Bratunca i drugih 'ociscenih' gradova
koji su slijedili napadacke vojnike (Srbe), ubijali ranjenike drvenim
palicama i sjekirama, a onda pljackali i palili njihova sela; ili cuveni
napad na Kravicu, uoci pravoslavnog Bozica u januaru 1993, kada su Oricevi
ljudi upali iz sniiega koji se vitlao, ubili barem trideset Srba, i
istjerali citavu populaciju prije no sto su pokupili bogat plijen boziéne
hrane i pica i nakon toga spalili kuce u Kravici do temelja."7
U februaru 1994., Naser Orié, dvadesetsedmogodisnji nekrunisani kralj sada
opustosene Srebrenice, primio je reportera Washington Posta:
"Naser Oricevi ratni trofeji ne nalaze se poslagani na zidu u niegovom
udobnom stanu; jednom od rijetkih u kojem ima struje u ovoj opsjednutoj
muslimanskoi enklavi, zabijenoj u prijeteéim planinama istodne Bosne. Oni su
na video kaseti: spaljene srpske kuce i tijela srpskih ljudi bez glave,
nabacana na gomilu.
'Morali smo koristiti hladno oruzje te noci', objasnjava Oric, dok se scene
iskasapljenih mrtvih tijela vrte sa njegovog Sony video aparata.
Premda su 'plavi sljemovi' UN uspostavili svoje osmatracke postaje izmedu
muslimanskih i srpskih linija skoro godinu dana prije, Oric je i dalje mogao
voditi svoje ljude na povremene nome racije, prikradajuéi se ispred postaja
UN, kroz pukotine u srpskom okruzenju, a zatim napadajuci i p1jackajuéi
srpska sela i posjede."8
Ovo ne samo da je razljutilo Srbe, koji su optuzili UN trupe da nisu
sprijecili Orica i njegove ljude, i koji su uzvratili blokirajuci dostavu
goriva i opreme'plavim sljemovima'; to je isto tako razljutilo i UN.
Prema Chuck Sudeticu,
'holandske trupe koje su posjedovale opremu za noéno osmatranje, prijavile
su da su vidjele muslimanske vojnike kako se sunjaju kroz perimetar oko
Srebrenice i otvaraju vatru na holandske osmatraeke postaje... da bi
stvorili utisak kao da ih Srbi napadaju.'
Takvi incidenti, ako su se dogodili, nisu zacudujuéi. Muslimani su vjerovali
da njihov opstanak ovisi o prisiljavanju UN trupa da se odreknu njihove
cijenjene 'neutralnosti' i podrze ih u borbi protiv Srba.
UN zvanicnici, medutim, su smatrali srebrenicke muslimanske lidere
korumpiranim i opasnim provokatorima. 'Od Yasushi Akashi-a nadalie,' pise
Sudetic, 'UN osoblju, vojnom i onorn zaduienom za pitanja izbjeglica, bilo
je dosta Nasera Orica. Akashi je licno smatrao vise mulimansko rukovodstvo
Srebrenice kriminalnom bandom, podvodacima i crno-burzagima."9
U studiji o Srebrenici Jan Willem-a i Norbert Both-a, nivo opravdanja
Oriéevih zloeina jos je visi, popracen monstruoznom trvrdnjom koja se u
novijoj povijesti jedino moze usporediti sa Hitlerovim rasistickim izjavama
i/ili Busovim genocidnim izjavama o preventivnom ratovanju:
«Naravno da je bosanski garnizon rukovoden Oricem bio kriv za zlocine,
posebno tokorn zima 1992/1993; i izvjesno je da se nisu razoruzali, kao sto
je to bilo predvideno planom o 'sigurnosnim zonama'. Ali ovi zlocini bili su
samo reakcija; oni se ne mogu nikako porediti sa proracunatom kampanjom
agresije i etnickog premjestanja koje su pocinili Srbi. Osim toga, samo
vjestina i nemilosrdnost Orica su mogli spasiti Srebrenicu od skorog
istrijebljenja u rukama njenih srpskih susjeda u 1992.»10
U ovom casu, kao sto su to istakli «objektivni» zapadni autori, sasvim je
jasno zasto je vise stotina srpskih sela "moralo biti spaljeno", a hiljade
srpskih civila - zena, djece i starijih "moralo biti preventivno
masakrirano" od strane Oricevih trupa: samim tim sto su zivi, srpski civili
bi "mogli prouzrokovati istrijebljenje" srebrenickih Mulsimana!
Prema tome:
1. Kada zrtve nisu Srbi, to je dokaz "srpske bestijalnosti i "srpske
genocidne prirode".
2. Kada su masakrirani neduzni civili Srbi, ovi su zloeini ustvari "dobra
djela" pocinjena od strane "dobrih momaka" kao gto je Oric i to kao
"reakcija" i "prevencija" na "buduéa srpska zlodjela", i kao takva se ni na
koji nacin ne mogu usporediti sa "proracunatom kampanjom srpske agresije".
Bravo! Ovo je krajnji dokaz zapadnog "znanstvenog humanizma". Drugim
rijeeima, cini se da su svi Srbi na svijetu, radi njihove "skorpijske
naravi", "proracunate ubice". Prema tome, u duhu zapadne propagande, Srbe
treba prventivno pobiti. A kao sto je poznato, skorpije (odnosno Srbi), cak
ni kao mrtvi, ne mogu biti smatrani zrtvarna,
UN: Navodne i stvarne zrtve
Konaeno, pogledajmo sta je americka marioneta, generalni sekretar UN Kofi
Annan, napisao o ovome u svom izvjestaju (1999):
"Bosanska enklava koja je imala Srebrenicu za centar, bila je prosirena pod
Oriéevim rukovodstvom u narednih nekoliko mjeseci na okolna podrueja.
Najvecim dijelom borbe koje su se vodile u ovom periodu nisu bile uobicaieno
ratno djelovanje, nego serija napada i kontra-napada od strane naoruzanih
grupa jedne ili druge zajednice.
U svom napredovanju, Bosanci su se koristili tehnikama etnickog ciscenja
slicnim onima koristenim od strane Srba u ostalim podrucjima, paleza kuca i
terorizirajuéi civilnu populaciju.
Srpski izvori tvrde da je preko 1.300 ljudi bilo ubijeno od strane
bosanskih boraca tokom njihovog napredovanja izvan Srebrenice, sa jos znatno
veéim brojem onih koji su bili istjerani iz svojih kuéa. Srpski izvori kao i
medunarodni posmatraci za ljudska prava dali su podatke o incidentima u
kojima su Srbi navodno bili mudeni i masakrirani.
Istovremeno, mnogo veci broj Bosanaca je prosao kroz slicne patnje u
podrucjima koja su ostala pod srpskom kontrolom." (istakao E.V)
Predivno, zar ne! Generalni sekretar UN koristi potpuno iste seme kao i
gore navedeni "humanisticki pisci" Razmotrimo ponovo ovu vrst
"objektivnosti":
1. Prema Kofi Annanu, istina je da su Oric i njegove trupe pocinili zlocine
protiv Srba, ali to je bilo zato sto su Srbi pocinili iste zlocine u "drugim
podrucjima".
*Da li vas to podsjeca na objasnjenja koja daju mnogi teroristi civilima: Mi
vas napadamo ovdje (u avionu, autobusu, selu, itd.) zato sto vi vasom
pasivnoscu zastupate (na primjer) imperijalizam bogatih?!
*Dakle, Kofi Annan se sluzi argumentima terorista koji su neprihvatljivi za
UN i njene clanice!
2. Kada se radi o patnjama Srba, u Annanovom izvjestaju stoji rijec
'navodno', koja nije upotrijebljena kada se radi o patnjama Muslimana.
3. Sta znaci izraz Bosanci (Bosnjaci)?
*Iz teksta je vidljivo, da Kofi Annan izjednacava Muslimane sa Bosancima.
Medutim, Izetbegovic i Orié ne zovu sebe i vlastiti narod Bosancima nego
Muslimanima. Osim toga, svi Hrvati, Jevreji i Srbi koji zive u Bosni su
takoder "Bosanci".
*Usput, Hrvati i Srbi su zivjeli u Bosni hiljadama godina.
Muslimani -religijski entitet-, su poznati u Bosni od prije svega pet
stoljeca. Prema tome, kako Muslimani mogu biti vise "Bosanci" o d Srba ili
Hrvata? Uzgred reeeno, sto je sa Hercegovinom i kako Kofi Annan naziva one
koji zive u Hercegovini? Trebalo bi, naime, da jedan Generalni sekretar UN
zna da se jedna od clanica ove svjetske organizacije zove Bosna i
Hercegovina a ne Bosna.
Ako samo jedan paragraf UN-izvjestaja sadrzi toliko manipulacija i
nepreciznosti, moze se samo zamisliti koliko ih ima u ostatku izvjegtaja.
Navodno objektivni izvori kao Kofi Annan, citirani su sirom svijeta od
ljudi, naucnika, novinara, itd. koji o Balkanu i BiH nista ne znaju. Dakle,
umjesto da prezentiraju objektivnu informaciju, Kofi Annan i njemu slieni
sire laîi i mrznju protiv nekih naroda. Sustinski, to nije nista razlicito
od ubilacke aktivnosti Clinton-a, Albrigh-tove, Solana-e, Clark-a i ostalih.
Cinjenice o "masakru u Srebrenici"
Kao sto smo vec rekli, izvjesno je da su nakon pada Srebrenice
individualno i grupno pocinjeni zlocini nad zarobljenim muslimanskim
vojnicima. Svaki je rat pun agresivnosti, mrznje i nasilja i vrIo je tesko
reéi sta je dobro a sta lose kada patologki um caruje nad racionalnoscu i
samouzdrzavanjem. Na primjer:
*Krajem Drugog svjetskog rata saveznicke snage su, bez ikakvog strateskog
razloga, bombardirale njemacki grad Dresden, ubivsi pritom nekoliko desetina
tisuca nezasticenih civila.
*SAD je bacio atomske bombe na Hirogimu i Nagasaki u Japanu kada je rat bio
prakticno zavrsen, uzrokujuci pritom stotine hiljada civilnih zrtava.
*Sto se tice Srba, Crnogoraca, Hrvata i Muslimana, svi oni pripadaju istoj
etniekoj grupi, govore isti jezik, dijele istu povijest i imaju isti
mentalitet. Nahuskani od Zapada da se medusobno ubijaju, sigurno su pocinili
svakakve zloâne i etnicka ciscenja. U tom smislu, nitko nije nevin na
Balkanu.
*Cinjenica je, da postoje tijela vise od 300 ubijenih muskaraca kojima su
vezane ruke odostraga i/ili s povezom na ocima. Haski sud je pretpostavio da
su to bili Muslimani.
Pritom: Otkopavanje i pregled tijela u grobovima udaljenim i po nekoliko
desetina kilometara daleko od Srebrenice, vrsili su iskljucivo strucnjaci
haskog suda, bez prisustva Srba, sto nije bio najbolji nacin da se osigura
objektivnost ekspertize.
Sve u svemu, na nivou materijalnih dokaza, stvari stoje mrsavo: otprilike
3000 tijela, od cega vise od 300 muskaraca sa vezanim rukama. Za cetiri
godine rata gdje su ginuli i muslimanski i srpski civili i borci, te gdje su
se u toku ratnih operacija morali stvarati masovni grobovi kako bi se
izbjegle zaraze, ove cifre nisu ekscesivne.
Postoji jos jedna cinjenica koja tjera na razmisljanje. Navodni masakr
Muslimana Srebrenice izvrsen je prema haskoj optuznici od 12 do 15 jula
1995. godine. Medutim, vec se oko 20. jula pocelo govoriti o masakru od
6.000 do 12.000 osoba, a konstituirani su i spiskovi nestalih osoba od
strane Muslimana. Prosto je nemoguée, da se u tako kratkom vremenu i to u
ratnim uslovima, moglo sa izvjesnoscu tvrditi nesto tako krupno.
lronicno i cinicno, prave ubice, SAD-NATO-EZ koalicija sa njihovim liderima
i "novinarima": Clinton, Blair, Solana, Clark, Amanpur, Shea, itd, sada se
postavljaju kao sudije presudjujuci ludilu jugoslavenskih naroda koje su
sami isprovocirali.
Ratni zarobljenici i mrtvi ljudi na birackim listama 11
U svakom slucaju, sudeci prema cinjenicama jedno je sigurno. Nakon pada
Srebrenice, srpske snage su zarobile vise hiljada muslimanskih vojnika. Za
to postoje slijedeci razlozi:
- Srbi iz Republike Srpske cije je ljudstvo bilo manje brojno od
muslimansko-hrvatskog, nisu mogli dopustiti uhvacenim muslimanskim vojnicima
da se vrate na bojiste.
- Medu uhvacenim Muslimanima bilo je dosta onih koji su, pod Oriéevim
rukovodstvom, izvrsili brojne zlocine nad srpskim civilnim stanovnistvom u
periodu 1992-1995.
- Postoje realne pretpostavke da je izvjestan broj muslimanskih vojnika
egzekutiran zbog prethodno pocinjenih zloeina nad Srbima (to je autoru ovih
redaka, od strane provjerenih univerzitetskih izvora, kao vjerovatnost,
otvoreno receno).
- Postoje realne pretpostavke da je izvjestan broj muslimanskih boraca
nastojao da izbjegne zarobljenistvo i u proboju nastradao.
- Postoje realne pretpostavke da je izvrsen izvjestan broj zlocina nad
zarobljenim Muslimanima.
- Sve ostalo, a prije svega plansko pogubljenje hiljada uhvacenih
muskaraca, Muslimana, je sumnjivo i do sada bez ikakvog ozbiljnog dokaza.
U pogledu liste od nekoliko hiljada "nestalih" muslimanskih vojnika koju je
objavio Crveni kriz, upamtimo slijedece cinjenice:
*Nekoliko hiljada muslimanskih ratnika pobjeglo je iz Srebrenice prije nego
sto je grad pao.
- Jedan elanak u londonskom 'Times-u' (2. avgust 1995.) navodi da je
nekoliko hiljada srebrenickih vojnika prebjeglo sjeverno od Tuzle "bez da o
tome obavijeste njihove porodice".
- Stovise, "medunarodni Crveni kriz se obratio bosansko-hercegovackim
vlastima trazeci informacije o nekih 5.000 individua koje su pobjegle iz
Srebrenice, od kojih su neki dospjeli do srednje Bosne."12
- Zahtjev Crvenog kriza je bio popracen izvjestajem UNHCR-a broj 37,
datiranim od 13. septembra 1995, u kojern se tvrdi:
"Otprilike 5.000 srebrenickih muslimanskih trupa je napustilo enklavu
neposredno prije pada. Muslimanska vlada je priznala da su ovi ljudi bili
premjesteni u druge jedinice njihovih vojnih snaga. Cinjenica da njihove
porodice nisu bile obavjestene bila je opravdana obavezom da se cuva vojna
tajna."
*Neki od ovih ljudi bili su nakon toga pronadeni i zarobljeni u Zepi.
"Kao sto navodi New York Times:
'Ranjenici su bili ostavljeni, i kada su bosanski Srbi preuzeli grad tog
utorka, ranjenici su bili premjesteni u Sarajevsku bolnicu Kogevo na
Iijedenje. Mnogi su od njih zapoeeli svoje putovanje u Srebrenici, a onda
prebjegli u brda kada je ova 'sigurnosna zona' pala u ruke bosanskih Srba
11. jula. Ovi ljudi nisu dospjeli do Tuzle, gdje je zavrsio najveci broj
izbjeglica, nego su postali branioci Zepe.13
*Neki srpski izvori tvrde da je oko 3.000 ljudi bilo je na izbornim listama
tokom opcinskih izbora u Srebrenici 1996. i 1997.14
*Pocetkom 1996. (17. januara), mancesterski "Guardian" je objavio clanak o
grupi bivsih muslimanskih zatvorenika iz Srebrenice i Zepe koji su bili
primljeni u Dublinu nakon sto su bili oslobodeni.
*U istom clanku moze se naci i podatak da su "stotine bosanskih
muslimanskih zatvorenika i dalje zatoceni u dva tajna logora u susjednoj
Srbiji, ... i da je Crveni krst u Beogradu pregovarao nekoliko nedjelja da
se ti ljudi puste i da im se ponudi utociste u trecim zemIjama."
*SAD su odlucile da prihvate dvije stotine i cetrnaest Muslimana koji su,
nakon pada Srebrnice i Zepe, bili zatoceni u srpskim logorima i da im ponudi
status izbjeglica.
*Na listi "nestalih", vise stotina osoba je bilo veé mrtvo. Profesor
Milivoje lvanisevié sa Univerziteta u Beogradu pregledao je detaljnije listu
Crvenog krsta i otkrio da je sadrzala imena ljudi koji su bili preminuli
prije nego sto su trupe bosanskih Srba usle u Srebrenicu.15
(Primjedba autora ovih redaka: Radi objektivnosti, moram reci slijedece:
Kada sam 2001. razgovarao sa profesorom M. I., nije mi izgledao previse
uvjerljiv oko broja «mrtvih dusa» naknadno uvrstenih u srebrenicke
muslimanske zrtve)
SAD sateliti i U-2 dokazi
Prema "New York Times-u": "10. avgusta 1995, vodja americke delegacije u
UN, Madeleine K. Albright, pokazala je na zatvorenoj sjednici Vijeca
bezbjednosti UN odabrane fotografije dviju lokacija. Zatim je rekla, 'Vidjet
cémo da li ce bosanski Srbi pokusati da izbrisu dokaze onoga sto su
ucinili."'
*Na osnovu ovih fotografija su Vijece bezbjednosti i Sud za ratne zlocine
za bivsu Jugoslaviju optuzili Karadzica i Mladica da su naredili masakre
uhvacenih muslimanskih vojnika nakon pada Srebrenice.
Komentar
*Ni stampi ni Hagu nisu bile dostupne sve fotografije.
*Clinton-ova administracija objavila je tri od osam fotografija koje su
pokazane Vijecu bezbjednosti.
- Jedna od tri fotografije pokazivala je 'Raskopano zemljiste".
- Druga je navodno pokazivala velik broj muskaraca na jednom polju blizu
fudbalskog stadiona oko 5 milja od Srebrenice.
- Zadnja je fotografija pokazivala siroko podrucje svjeze raskopane zemlje,
cme su se htjeli sugerirati navodni masovni grobovi.
U svakom slueaju, tesko je vjerovati da su clanovi Vijeca Bezbjednosti,
samim tim sto su vidjeli fotografije, mogli nepobitno zakljuciti da je bilo
kakav masakr pocinjen od strane Srba posto slike nisu doslovno nista ni
pokazivale ni dokazivale.
Novinari su se zalili da je SAD vlada odbila "da dopusti novinarima da vide
satelitske fotografije ( ... ) za koje se govorilo da su prikazivale ljude
okupljene na fudbalskom stadionu. Amerieki zvanicnici su izjavili da su
satelitske fotografije tajna informacija, iako ih je gospoda AIbright
prethodno pokazala ostalim clanovima Vijeca bezbjednosti."16
Pitanje je slijedeée: Zasto je vlada SAD klasificirala, ucinila nedostupnim
(za narednih trideset godina, najmanje) fotografije koje su dokazivale
istinitost njenih tvrdnji o "masakru u Srebrenici"? Da parafraziramo
Shakespeare-a: Nesto je trulo u drzavi SAD.
Nakon pokazivanja (potom: prikrivanja) originaInih satelitskih i U2
fotografskih snimaka publici, zasto su SAD smatrale neophodnim da prosire
glasine o tome da su Srbi uklonili i kemijskirn sredstvima unistili hiljade
tijela koja su navodno prethodno bili pokopali ispod tog "raskopanog
zemIjista"?
Masovni grobovi, "nestala tijela" i spirala nasilja
Ponovimo:
*Poznato je da tokom rata nema dovoIjno vremena ni prilike da se poginuli
sahrane individualno. U tom smislu, masovnih grobova je bilo posvuda u
Jugoslaviji. Medutim, pitanje se postavIja gdje su tijela navodno nekoliko
hi1jada (6, 8, 12.000) ubijenih Muslimana)?
*Do danas nije pronadeno vise od (otprilike) dvije-tri hiljade ostataka
tijela oko Srebrenice. Za cetiri uzastopne ratne godine i uzimajuéi u obzir
intenzitet borbi te stradanja srpskih i muslimanskih civila, te normalno
umrlih ljudi, ovaj broj nije pretjerano velik.
*Najveci dio tijela nije mogao biti identificiran na objektivan nacin. Prema
tome, ne mozemo znati koje su nacionalnosti bili ovi ljudi ni kada su
umrli.
*Haski sud je punih sedam godina smatrao, sto zvuci prosto nevjerovatno, da
identifikacija tijela uopce nije prioritetan zadatak ove institucije!!!
Odjednom su, u roku od jedne godine identificirani skoro dvije tisuce
navodnih muslimanskih zrtava. Ponovimo: u DNK analize najvjerovatnije ne
treba sumnjati; pitanje je jedino gdje su ta tijela bila pronadjena.
*Do sada, osim pojedinacnih zlocina nad Muslimanima -a sto nitko nikada nije
negirao-, nema nikakvih drugih cinjenica.
U svemu ovome ispusta se iz vida jos jedna vazna cinjenica. Po saznanjima iz
veceg broja zapadnih izvora, bilo je vise nego dovoIjno elemenata da se
podigne optuznica protiv Oriéa i izvjesnog broja drugih Muslimana zbog
ubistava velikog broja srpskih civila u Srebrenici i oko nje.
Kronoloski gledano, trebalo je suditi Oricu i kompaniji davno prije nego
navodnim ili stvarnim srpskim zlocincima u povodu «srebrenickog masakra»
1995. godine
*Dakako, podizanjem optuznice protiv Orica i ostalih zbog masakra nad
srpskim civilima, pokazalo bi se da su Srbi imali opravdanih razloga da,
nakon pada Srebrenice, presude zlocincima koji su se nalazili medu
zarobljenim vojnicima.
*Zatim, ispalo bi da su ustvari Srbi bili ti koji su bili prve masovne
zrtve, pa bi eventualno motiv osvete bio mnogo blizi javnom mnijenju.
*Drugim rijecima, razotkrila bi se spirala nasilja koja bi Srebrenicu
prikazala u potpuno razlicitom svjetlu, tako da medijski propagiran "srpski
masakr nad Muslimanima" ne bi ni izdaleka imao sadasnju tezinu.
Clintonu je trebalo 5.000 muslimanskih zrtava
"Predstavnici bosanske zajednice okupili su se u Sarajevu 28. i 29.
septembra (1993., E.V.)... Delegacija Bosanaca iz Srebrenice je prevezena u
Sarajevo helikopterorn UNPROFOR-a da ucestvuje u debati. Prije tog sastanka
delegacija je imala privatni sastanak sa predsjednikorn Izetbegoviéern...
Neki od prezivjelih clanova srebrenicke delegacije izjavili su da im je
predsjednik lzetbegovié rekao da je on znao za moguénost NATO intervencije u
Bosni i Hercegovini, ali da se to moglo desiti samo pod uslovorn da Srbi
upadnu u Srebrenicu i ubiju pritom barem 5.000 njegovih ljudi."17
Posto je ova prica bila takoder potvrdena nakon pada Srebrenice od drugih
muslimanskih lidera, postoji velika vjerojatnost da je Izetbegovicu zaista
bila predlozena ova sramna ponuda od strane NATO-a. Ali NATO je isto sto i
SAD, a SAD su bile, barem formalno, isto sto i Predsjednik Clinton. Markale
masakri i mogucnost pada Srebrenice sa muslimanskirn zrtvama i "monstruoznim
srpskim ubicama" ocigledno su svakoga zadovoljavali:
- Predsjedniku Clintonu je trebala za izbornu godinu 1996. jedna mala vojna
pobjeda protiv Srba i konacni "mir" (kolonijalni SAD protektorat) za Bosnu.
- Zapadno javno mnijenje bi uzivalo u novirn ratnim igrama (NATO napad na
Srbe).
- Pentagon bi mogao testirati novo oruzje na Srbima («pametne krstarece
rakete»).
- Vojna industrija SAD bi dobila nove narudzbine.
- Prijatelji SAD, konzervativni muslimanski rezimi, bili bi zadovoljni,
nakon podjele Bosne i Hercegovine, sa novostvorenom muslimanskorn
polu-drzavorn u srcu Evrope.
- Pad Srebrenice i muslimanske îrtve zataskale bi hrvatsko osvajanje Krajine
i predvidIjivo stradanje srpske populacije sa ovog podrucja.
Prema tome, novi masakr na Markalama i pad Srebrenice bili su neophodni i
morali su biti izvrseni.
Medutim, za naivnog citaoca, jedan problem ostaje. Naime, cak i da je
lzetbegovié naredio svojim trupama u Srebrenici da se predaju, nije trebalo
da Srbi, nakon preuzimanja grada, ubiju niti jednu od onih pet hiljada
"potrebnih zrtava"!
Oni koji imaju ovu vrst problema, vjerojatno su nesvjesni moci koju ima
danasnja totalitarna propaganda. Nije vazno da li se nesto desi ili ne, ili
u kom se obimu desilo, zato jer se sve moze isfabricirati i progiriti preko
medija.
Na primjer, nepostojeéi logori "smrti" i "silovanja" u BiH koji su bili
nekriticki prihvaéeni od strane zapadnog javnog mnijenja, otvorili su
moguénost za svakovrsne "istinite lazi". Zapadno javno, pogotovo americko,
mnijenje je zeljno da ucestvuje u imperijalistiekim SAD-NATO-EZ akcijama jer
mu takva politika neprekidnih ratova osigurava visok standard, ali
hipokrizijski trazi moralno opravdanje za to.
Postojeca info-totalitarna masinerija je savrseno sposobna da stvori iluzije
o ovoj vrsti moralnosti. Nije vazno sto ce se lazi poslije otkriti, uvijek
ima dovoIjno novih imperijalistickih igara da sramno izmisljena te silom i
ucjenama nametnuta realnost padne ubrzo u zaborav.
Zakljucak. Zapad je u toku zadnjih deset godina, lagao o svemu ostalom:
srpskim logorima za silovanje" i " logorima smrti", o Markale masakrima, o
"Racak masakru", o navodnoi smrti 100.000 ili cak 500.000 Albanaca sa Kosova
"ubijenih od strane Srba", itd. Prema tome, zasto ne bi lagao i u ovom
slucaju?
Dakle, problem nije u istinitosti cinjenica o Srebrenici, u svakom slucaju
ne za nove totalitarne vladare. Za njih su Srebrenica i Markale bili samo
neka vrst krvave ali neophodne metafore, put do Dayton-sporazuma, do
kolonizacije Balkana, do ostvarivanja neljudskih geopolitickih ciljeva.
U danasnje vrijeme dogadaji tipa "masakr" ne moraju se uopce dogoditi.
Dovoljno ih je samo zamisliti. Ostalo je stvar tajnih sluzbi, carobnjaka iz
agencija za odnose sa javnoscu i
saveznistva elita, medija i publike. Americki film 'Wag the Dog' sjajno
pokazuje kako je postojeca stvarnost sve vise cista iluzija, a iluzija sve
vise postaje nepodnogljiva reaInost.
Povrh svega, Srebrenica se mora sagledati u cjelini, pocevsi od masakra nad
srpskom populacijom u tom podrucju, krsenja odluke UN-a o stvaranju
demilitarizirane zone, politickih igara oko Srebrenice posebno u vezi
tragedije Srba iz Krajine. lskljucivo izdvajanje jedino srpskog zlocinackog
ponasanja iz ovog konteksta prepunog zlocina i intriga svih vrsta i od
strane sviju, ne predstavlia nikakvu pravdu, vec cistu manipulaciju i
namjeru da se demonizira srpski narod.
Ostaje jos pitanje nestalih iz Srebrenice. Haski sud ne ide dalje od 6000
nestalih. Vjerovatno ne treba dovoditi u sumnju ovaj podatak. Ali ako je i
tako, postavljaju se i slijedeca razmisljanja. Prvo, rat je, sto objagnjava
mnogo toga. U Francuskoj, bez ikakvog rata, nestaje godisnje pedeset tisuéa
osoba. Zatim, pod pretpostavkom da su svi nestali Muslimani poginuli, zar
nisu mogli poginuti na razlieitim bojistima u BiH? Sve u svemu, ima puno
pitanja, puno propagande, puno emotivnog naboja, puno razlicitih interesa
koji su prikriveni navodnim ili stvarnim masakrom, premalo direktnih dokaza
i apsolutnog ignoriranja prethodnih srpskih civilnih zrtava na podrucju
Srebrenice.
1. http://www.dorsai.org/-vip2/serb.txt
2. Specijalni izvjestaj, Zagreb, September, 1995;
http://www.dorsai.org/-vip2/serb.txt
3. Gregory Elich, The invasion of Serbian Krajina, in NATO in the Balkans,
p. 133, IAC, New York, 1998
4. Idem, p. 132
5. Izvor: Bill Dorich, objavljeno u'THE AMERICAN SRBOBRAN', January
18,2000, AN OPEN LETTER TO MR. BILL MOYERS, PBS (PUBLIC BIAS AGAINST SERBS),
NEW YORK
6. Department of State, END OF DISPATCH VOL 4, NO 6, 1993 ARTICLE 4; Fifth
Report on War Crimes ln the Former Yugoslavia
7. Izvor: Bosnia: The Great Betrayal, New York Review of Books, March 26,
1998
8. Idem
9. Blood and Vengeance: One Family's Story of the War in Bosnia, Chuck
Sudetic, jun 1998, objavio Norton, u Bosnia, the Great Betrayal, op. cit.
10. An Enclave Too Far, Brendan Simms, autor pregleda knjige o Srebrenici
fan Willem Honig-a i Norbert Both-a
11.lzvori koristeni u ovom paragrafu poticu iz Scandal in the Hague, Part 1,
George Pumphrey i Srebrenica: 3 Years Later, And Still Searching, takodjer
George Pumphrey http://www.emperors-clothes.com
12. lzjava za stampu Medunarodnog komiteta Crvenog Kri2a objavljen 13.
septembra 1995.
13. G. Pumhrey, 3 years..., op. cit
14. G. Pun-threy, Scandal..., op. cit
15. Idem
16. G.Pumhrey, 3years..., op. cit.
17. Rapport of the Secretary-General pursuant to General Assembly Resolution
53/35; the Fall of Srebrenica: C. Proposals to exchange Srebrenica and Zepa
for Serbheld territory around Sarajevo, paragraf. 115
[/b]
Сребреница - Kospicar - 06-10-2005
Danas su objavili rezultate:
REBRENICA - Na preliminarnom spisku Bošnjaka ubijenih i nestalih u Srebrenici u julu 1995. godine, koji je juče prezentovan na sjednici Izvršnog odbora Fondacije "Srebrenica - Potočari", nalaze se imena 8.106 žrtava.
Spisak je sačinjen na osnovu podataka Komisije za Srebrenicu Vlade RS, baza krvi preživjelih ICMP-a, podataka Međunarodnog crvenog križa (MKCK), Federalne komisije za traženje nestalih i Instituta za istraživanje ratnog zločina.
"Taj spisak je 99,99 posto tačan. Ostaje za provjeru još oko 500 imena koja dolaze iz jednog ili dva izvora, a to su razna udruženja porodica Srebreničana, koja nisu potvrđena iz relevantnih izvora", rekao je Amor Mašović, predsjednik Komisije za traženje nestalih Federacije BiH.
Imena i prezimena nestalih i ubijenih Bošnjaka, sa datumima i mjestima rođenja, te imenima očeva, bit će ispisana na kamenoj plohi u Memorijalnom centru "Potočari".